به نقل از «ایسنا»

ببخشم یا درد بکشم؟

تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۲۶۱۲۹

ایسنا/خراسان رضوی یک کارشناس ارشد روانشناسی ارتباط بین بخشودگی و سلامت جسمی را تشریح کرد.

سمیرا خلیلی در گفت‌وگو با ایسنا در رابطه با بخشودگی اظهار کرد: بخشودگی یک موضوع روانشناختی، اجتماعی و زیست شناختی است و موضوع ارتباط واقعی بین ذهن و بدن است، اما اگر بیرون از علم  به این موضوع نگاه کنیم و نگاهی عامیانه به آن داشته باشیم که نگاهی کاملا غلط است این است که فرد بخشودگی را نشانه ضعف می‌داند و آن چیزی که در ذهنش شکل گرفته این است که بخشیدن یعنی من با کسی که  به من ظلم کرده یا آسیب رسانده سازش کنم که در حقیقت تعریف غلطی است که بین مردم جا افتاده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با اشاره به اینکه بین روان و بخشودگی ارتباط مستقیمی وجود دارد، ادامه داد: با بخشودگی می‌توانیم اضطراب، افسردگی و حتی اختلالات عمده روان پزشکی را هم کاهش دهیم.

این کارشناس ارشد روانشناسی عنوان کرد: طبق  تحقیقات انجام شده مبحثی با عنوان خشم زهرآگین داریم  که تعریف آن متفاوت است. خشم سالم خشمی است که به صورت طبیعی تجربه می‌کنیم و مشکلی ندارد اما وقتی عصبانیت و خشم ما ماندگار و عمیق ‌شود، مشکلات جسمی برای ما ایجاد می‌کند. وقتی از عصبانیت خلاص می‌شویم عضلات آرام می‌گیرد، اضطراب کم می‌شود، انرژی بیشتری داریم و سیستم ایمنی بدن تقویت می‌شود.

خلیلی افزود: تحقیقی انجام شده که نتیجه آن نشان می‌دهد عصبانیت و خشم با خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی رابطه مستقیم دارد؛ یعنی در حقیقت هر چقدر عصبانیت و خشم بیشتر باشد، میزان ابتلا به مشکلات قلبی هم بالاتر است.

وی با بیان اینکه بخشودگی و صفت بخشنده بودن مثل بسیاری از صفات دیگر در برخی از انسان‌ها بیشتر است، خاطرنشان کرد: یعنی بحشودگی صفتی ذاتی است و برخی انسان‌های ذاتا بخشنده‌تر هستند و سطح روان‌رنجوری بالاتری دارند. افرادی که نشخوار ذهنی دارند یعنی دائم وسواس فکری دارند و اتفاقات را مرور می‌کنند، میزان بخشودگی کمتری را تجربه می‌کنند.

این کارشناس ارشد روانشناسی تصریح کرد: اتفاق عجیبی که ما هیچ وقت به آن فکر نکردیم این است که با یاد گرفتن یکسری تکنیک‌ها می‌توانیم میزان بخشودگی را در خودمان افزایش دهیم؛ یعنی بخشودگی قابل یادگیری است. وقتی سطح بخشودگی بالا می‌رود سطح استرس پایین می‌آید و کاهش یافتن استرس باعث کاهش یافتن علائم بیماری‌های سلامت روانی می‌شود؛ یعنی ما با تمرین می‌توانیم یاد بگیریم بخشنده‌تر باشیم برای اینکه سلامت روان خود را حفظ کنیم.

وی ادامه داد: اولین قدم برای ایجاد بخشودگی ایجاد همدلی است که نقطه خوبی برای شروع است. همدلی یعنی اینکه خود را جای طرف مقابل بگذاریم، حتی وقتی آن فرد عصبانی بوده یا حالش بد بوده است و این طوری می‌توانیم سطح بخشودگی را در خود افزایش دهیم.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی اجتماعی سلامت روان سلامت جسمی روانشناسي استانی سیاسی استانی اجتماعی استانی ورزشی نماز جمعه منطقه مازندران استانی علمی و آموزشی استانی شهرستانها عملیات طوفان الاقصی استانی سیاسی استانی اجتماعی استانی ورزشی نماز جمعه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۲۶۱۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کودکان را از آغوش محروم نکنید/ رابطه بغل کردن با سلامت جسم و روان

بغل کردن از رایج‌ترین انواع ارتباط غیرکلامی‌ و یکی از اعمالی است که می‌تواند منتقل‌کننده بسیاری از احساسات مثبت به خصوص عشق باشد. این کار بر رشد کودکان بسیار موثر است و می‌تواند به سیر بهتر آن کمک کند. بیشتر والدین معتقدند که باید در مرحله اول، نیازهای رایج و سطحی‌تر کودکان مثل غذا، خانه، آموزش و... برطرف شود. با اینکه یکی از اساسی‌ترین خواسته‌های کودک، احساس امنیت، راحتی و محبت است که معمولا بغل کردن بهترین راه برای انتقال آن‌هاست.

در آغوش گرفتن کودکان برای انتقال حس عشق تنها یکی از مزایای این کار است. محققان‌، این موضوع را در ابعاد جسمانی و روانی هم بررسی کرده‌اند که در ادامه مطلب به نتایج آن‌ها می‌پردازیم.

فواید جسمانی

در تحقیقات علمی اثبات شده است که یک آغوش ساده می‌تواند منجر به انواعی از هورمون‌هایی شود که بر ایجاد احساسات مثبت در کودکان بسیار اثر پررنگی دارند. یکی از این هورمون‌ها، اکسی توسین است. این هورمون از هیپوتالاموس مغز ترشح شده و در خون جریان می‌یابد. یکی از ویژگی‌های اکسی توسین، خاصیت ضدالتهابی است که به دنبال آن، استرس و اضطراب کاهش پیدا می‌کند و احساس آرامش و امنیت بیشتر می‌شود. طبق مطالعات گوناگون، بغل کردن و فرآیند ترشح اکسی توسین بسیار سریع و در لحظه اتفاق می‌افتد.  علاوه بر اکسی توسین، ترشح هورمون‌های رشد هم افزایش پیدا می‌کنند. طبق این استدلال علمی، در آغوش گرفتن کودک به معنای حقیقی باعث رشد آن‌ها می‌شود.

از جمله هورمون‌های دیگری که با بغل کردن‌ ترشح می‌شود، می‌توان به دوپامین اشاره کرد. این هورمون، باعث ایجاد شادی، لذت و رضایت می‌شود. ترشح دوپامین از طریق تماس فیزیکی در کودکان، باعث می‌شود فرزندتان بیش از پیش متوجه میزان علاقه شما به خود شود و اعتماد به نفسش بالاتر برود. در آغوش گرفتن کودکان باعث ترشح هورمون کورتیزول می‌شود و به آن‌ها کمک می‌کند تا میزان اضطراب را کاهش دهند. این کار حتی موجب ترشح نوعی مسکن به نام اندروفین می‌شود که احساس شادی را در کودک به وجود می‌آورد.  نیروی بغل کردن به حدی زیاد است که سیستم ایمنی را تقویت کرده و تعداد گلبول‌های سفید که وظیفه مبارزه با عوامل بیماری‌زای خارجی هستند را افزایش می‌دهد. هورمون دیگری که توسط آغوش ترشح می‌شود، سرتونین است که به کیفیت خواب کودک کمک می‌کند.

فواید روانی

تا اینجا فواید و آثار جسمانی بغل کردن را بررسی کردیم و در این بخش  نگاهی به اثرات آن بر جوانب روانی می‌پردازیم. کودکان هنگامی که در آغوش گرفته می‌شوند، احساس عزت نفس و اعتماد به نفسشان به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد، احساس قدرت می‌کنند و می‌توانند حس امنیت بیشتری را در خود پیدا کنند. طبق تحقیقات علمی، کودکانی که به اندازه نیازشان بغل می‌شوند، کمتر درگیر اختلالاتی همچون افسردگی و انزوا دچار خواهند شد.

یکی دیگر از نتایج قابل ذکر در آغوش گرفتن، جلوگیری از بروز رفتارهای نامناسب و مخرب است؛ به این صورت که کودکان با بغل کردن و در آغوش کشیده شدن، شناخت بیشتری نسبت به خود و احساساتشان پیدا می‌کنند و بهتر می‌توانند آن‌ها را شناسایی و بیان کنند. اگر یکی از دغدغه‌های تربیتی‌تان، داشتن فرزندی اجتماعی‌ با مهارت‌های ارتباطی زیاد است، آغوشتان را از او دریغ نکنید. بغل کردن، کودک را به فردی تبدیل می‌کند که موقعیت‌ها اجتماعی را بهتر درک می‌کند و می‌تواند با گستره بیشتری از اطرافیانش در ارتباط باشد.

منبع: Daddy simply

ترجمه: تکتم شریفی نژاد – تحریریه جوان قدس